១ កាបូនគឺជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃសរីរាង្គគីមីដោយសារតែវាកើតមាននៅក្នុងគ្រប់ភាវៈរស់ ។
២ កាបូនជាអលោហៈដែលអាចតភ្ជាប់ជាមួយកាបូនគ្នាឯងបាន និង ភ្ជាប់ជា មួយធាតុផ្សេងៗជាច្រើនទៀតដែលបង្កើតបានជាង ១០ លានសមាសធាតុ ។
៣ ធាតុកាបូនអាចមានទម្រង់ជាវត្ថុធាតុដ៏រឹងអស្ចារ្យមួយ (ពេជ្រ) ឬ ក៏ជាវត្ថុធាតុដ៏ទន់មួយ (ក្រាហ្វីតធ្វើជាបណ្តូលខ្មៅដៃ) ។
៤ កាបូនត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅក្នុងស្នូលរបស់ផ្កាយ ទោះបីយ៉ាងណាក៏ដោយវាមិនត្រូវបានបង្កើតនៅពេលចក្រវាឡកកើតឡើងឡើយ (Big Bang) ។
៥ កាបូនមានចំនុចរលាយខ្ពស់ជាងធាតុនានាទាំងអស់គឺចំនុចរលាយរបស់ពេជ្រនៅសីតុណ្ហភាពប្រហែល ៣៥៥០ អង្សាសេល្យូស ។
៦ កាបូនសុទ្ធមាននៅក្នុងធម្មជាតិ ហើយត្រូវបានគេដឹងតាំងពីសម័យបុរេប្រវត្តិមកម្ល៉េះ ។
៧ ប្រវត្តិឈ្មោះកាបូន (Carbon) ចេញពីភាសាឡាតាំងគឺ កាបូ (Carbo) មានន័យថា ធ្យូង (Charcoal) ។ ពាក្យថា ធ្យូង (Charcoal) មានន័យដូចគ្នាក្នុងភាសាបារាំង និង ភាសាអង់គ្លេស ។
៨ កាបូនសុទ្ធត្រូវបានគេចាត់ទុកថាគ្មានជាតិពុលឡើយ ប៉ុន្តែកាស្រូបយកកំទេចកាបូន (លំអងផ្សែង) តាមរយៈការដកដង្ហើមអាចធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់ការខូចខាតជាលិកាសួត ។
៩ កាបូនជាសារធាតុដែលសំបូរជាងគេលំដាប់លេខ ៤ នៅក្នុងចក្រវាឡ ។ នៅក្នុងចក្រវាឡមានតែធាតុ អ៊ីដ្រូសែន ហេល្យូម និង អុកស៊ីសែន ដែលមានចំនួនទម្ងន់ច្រើនជាងធាតុកាបូន ។
១០ ធាតុកាបូនអាចយកមកប្រើប្រាស់បានជាច្រើនយ៉ាងដូចជា គេអាចច្នៃពេជ្រធ្វើជាឧបករណ៍កាត់ ឬ ខួង ចំនែកឯក្រាហ្វីតអាចធ្វើជាបណ្តូលខ្មៅដៃ ឬ ប្រើសំរាប់ការពារច្រេះ ។ គេអាចយកធ្យូងធើ្វជាឧបករណ៍សំរាប់ច្រោះជាតិពុល ក្លិន និង រស់ជាតិ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះអាយសូតូប (Isotope) របស់កាបូន១៤ អាចប្រើសំរាប់កំណត់អាយុកាលវត្ថុសរីរាង្គ ។
ដកស្រង់ និង កែសម្រួលពី http://chemistry.about.com/od/elementfacts/a/carbonfacts.htm
0 comments:
Post a Comment